Niektóre historie mają pozostać niedopowiedziane.

 Pan rozdaje swoje dary, nawet te niechciane. Nic nie zostawia dla siebie.

 Jedna forma zarazy przenosi się szybciej od wirusa - strach.

 Kochanie, ludzie to gorsza trucizna aniżeli alkohol i tytoń

 Tak dużo przecieka nam przez palce, nie zdajemy sobie nawet z tego sprawy.

 Ja nie szukam żadnych kłopotów. To kłopoty zwykle znajdują mnie.

 Zmarli pozostawiają wśród nas swoje cienie, jak echo w przestrzeni, w której niegdyś żyli. Prześladują nas, nie przekwitając, nie starzejąc się tak jak my. Strata, którą opłakujemy, nie wpływa na ich przyszłość, lecz wyłącznie na naszą.

 Myśli się o ludziach różne złe rzeczy, bo się ich nie zna. A potem się ich poznaje i okazuje się, że są dobrzy.

 Książki nie dają prawdziwej ucieczki, ale mogą powstrzymać umysł, zanim sam siebie rozdrapie do krwi.

 Nie ma czegoś takiego jak koniec. Nigdy.

 To niewiarygodne, jak można czuć się szczęśliwą przez tyle lat, mimo tylu kłótni, tylu upierdliwości i tak naprawdę, kurwa, nie wiedzieć, czy to miłość czy nie.