
I zwykłem robić to, co lubię, a nie to, co ...
I zwykłem robić to, co lubię, a nie to, co trzeba.
Jeden przy pługu, a siedmioro z łyżką.
Jak widma, rozciekawieni i pełni ukrytego lęku, niby ludzie normalni wobec jakiegoś entuzjastycznego wybuchu w zakładzie dla obłąkanych
Miłość trwa wiecznie, tylko ludzie się zmieniają
Religia zawsze prześladowała naukę.
Życie rzadko kiedy bywa sprawiedliwe.
Istnieją cierpienia,
których kielich trzeba wypić do dna.
Ludzie potrafią żyć z rozczarowaniem, jeśli tylko mają do dyspozycji narzędzia, które pozwalają nadawać życiu sens.
Tyle mam ci do powiedzenia. Gdybym się nie wstydził i gdyby był na to czas.
Człowiek czasem kłamie, bo nie ma innego wyjścia.
To, o czym chcemy zapomnieć, ciąży bardziej niż to, co analizujemy.