Ufam mu na tyle, na ile sama mogę przesunąć fortepian.

 Jakże tu żyć z czułym sercem na takim świecie.

 Lecz z Szekspirem każdy zaznajamia się sam, nie wiedząc kiedy; to składnik konstytucji Anglika.

 Smutek zawsze na wierzch wypływa.

 Tęcza, to obietnica Boga, że nie będzie już padać.

 Chodź ze mną albo zabiję każdego, kogo kochasz.

 ...najlepszą zemstą jest samemu korzystać z życia.

 Nie zrobią mi krzywdy, bo nie grozi mi to, co wam. Nie został już nikt, kogo bym kochała.

 Nie ma ucieczki od wstydu, jak tylko w inny wstyd.

 Jak można zadawać ból osobie, którą się kocha bardziej niż siebie samego?

 - Czy w Polsce wszyscy mają takie myśli?
- Jakie?
- A takie, że nic się nie uda, a jak się uda, to i tak jest chujowo?