Nie ma nic równie smutnego, jak niechciane książki. Przypominają złamane ...

 Ponieważ [...] większość ran zadają nam najbliżsi, związek z drugim człowiekiem jest też miejscem, w którym najlepiej się one goją [...].

 Ludzie mają w zwyczaju z całego serca wierzyć w fikcję, żeby móc ignorować prawdę, której nie potrafią zaakceptować.

 Ciasno w głowie, przestronno w gębie.

 
[...]miłość nie zamartwia się przemijaniem. I właśnie dlatego ma szansę istnieć.

 Jedyny pewnik w naszym życiu to zmiana.

 Zrozumiesz, kim jesteś dzięki temu, kim byłeś.

 Mam wrażenie, że poranki klaszczą. Żeby mnie obudzić.

 Wiesz, jak tak myślę, że prędzej czy później nadszedłby taki moment, że już nigdy więcej byśmy się nie spotkali.

 Istnieją na świecie demony i jeśli człowiek z nimi nie walczy, staje się taki sam jak one.

 Wczoraj znowu bolało mnie serce... Nie mam pomysłu na życie.