Pokazała mi emocje, nauczyła być człowiekiem.

 Jest prawdziwą sztuką odcedzić to, o co ludziom chodzi, od tego, co powiedzieli.

 Nadszedł czas, bym powrócił do świata na powierzchni...i znów spojrzał w gwiazdy.

 Urodziłem się już złym, żyłem źle i prawdopodobnie umrę złym człowiekiem.

 Żyć jest bardzo niezdrowo. Kto żyje umrze.

 Krążą o mnie plotki wyssane z wielkiego palca czyjejś brudnej nogi.

 Jakim cudem ludzkość nie wymarła, skoro tyle wysiłku trzeba włożyć w wychowanie jednego dziecka?

 Nikt nie będzie mi mówił, jak mam żyć, bo nikt za mnie nie umrze.

 Oboje dotknięci byli światłem, rozdzieleni wąskimi drzwiami, w których trwał mrok.

 Kobiety potrafią zdumiewająco łatwo wybaczać.

 Pisarz powinien obserwować, obserwować i obserwować, a ocenę odłożyć na jak najpóźniej.