Z pracą to jak z żarciem. Powinno przede wszystkim smakować.

 Ból i wspomnienia wystarczały, żeby infekować na wieki.

 Nie można odczynić dokonanego, cofnąć słów, które raz zostały wypowiedziane.

 Łatwiej zostać człowiekiem wykształconym niż myślącym.

 Uczepił się rzeczywistości i trzymał z całej siły.

 Nieważne, jak daleko by człowiek uciekł, zawsze sam siebie dogoni.

 Uczyć się, znaczy stać się znośnym dla samego siebie.

 Musicie od siebie wymagać,
nawet gdyby inni od was nie wymagali.

 To prawie samobójstwo, tyle że normalne samobójstwo jest szybsze.

 W ciszy błądzę między grobami, choć jeszcze nie chcę leżeć z wami.

 Sama czuję się bezpieczna. W samotności ból jest mniej intensywny.