Czasami w życiu trzeba umieć trochę potęsknić.

 Walka ciała z duchem to jedna z największych tragedii naszego życia.

 Siedzę i porządkuję myśli.
Siedzę i próbuję wygładzić ostre krawędzie bólu.
Siedzę.

 I nigdy nie będę kochał tego świata, gdzie dzieci są torturowane.

 Człowiek, który czyta - naprawdę czyta - jest nieobecny duchem.

 Wieczność to zbyt dużo czasu, żeby spędzić go samotnie.

 Na chwilę czas przestał istnieć. Była tylko przestrzeń między jednym uwolnionym oddechem a kolejnym.

 Nie ma zła. Nie ma dobra. Jest tylko życie i brak życia.

 Cuda to po prostu opowieści, w które wierzymy, gdyż pragniemy, żeby były prawdziwe.

 Będziemy dziś ucztować i świętować razem.
I choć światło jarzeniówek nie sprzyja urodzie, dla mnie jesteście najpiękniejszymi, dzikimi stworzeniami na świecie.

 - Nie wierz temu,
kto wierzy wszystkim.