Poezja to szczery głos duszy ludzkiej, wybuch pewnej formy namiętności.

 Nie ma rozpusty gorszej niż myślenie.

 Jeśli do piwa trzeba coś dodawać, wybierz inne.

 Jeśli coś po mnie zostanie, to tylko długi w knajpach.

 Przeszłość to przeszłość, nie ma co zawracać sobie nią głowy. Dość problemów dostarcza teraźniejszość.

 Jeśli więc śmierć miała być sensem życia, wówczas życie nie miało już sensu.

 Możesz się wściekać, ile chcesz, ale nic nie poradzisz na to, na co nic nie poradzisz.

 Nie musimy stale stawiać wszystkiego na jedną kartę.

 Są takie noce, przyjacielu, kiedy świat się kończy.
Świat odchodzi i zostawia nas z rozszerzonymi źrenicami i bezradnie opuszczonymi rękoma.

 Nigdy nie jest dobrym pomysłem siadanie do rozmowy z przekonaniem, że koniecznie musimy osiągnąć dogmatyczny kompromis. Więcej luzu. My jesteśmy tu, oni są tam.
Możemy się szanować, ale nie musimy pozbawiać się czegoś, przystępując do dialogu. To do niczego
nie prowadzi.

 Nie można ocalić życia, dopóki się go straci.