Poezja to szczery głos duszy ludzkiej, wybuch pewnej formy namiętności.

 Poczucie humoru dobrze amortyzuje życiowe wstrząsy.

 Pan wybaczy, ale śmierć to dla mnie bardzo osobista sprawa.

 Myślisz, że gdy pszczoła albo motyl bezwiednie zapylą jakiś kwiat, to owoc należy do nich?

 Chciałem, żeby całowała mnie tak jak ja ją – chciwie, zachłannie, jak człowiek głodny, nienasycony [...]. Chciałem, by oddawała mi każdy pocałunek, ale też każde muśnięcie ust, oddech przy szyi i każde przytulenie. Od pewnego czasu miałem jednak wrażenie, że oddaje mi coraz mniej, czasami byłem wręcz pewien, że jest już najbardziej zadłużoną dziewczyną na świecie.

 Niektórzy pojawiają się znienacka. Mieszają, mącą w naszych sercach. A potem znikają bez pożegnań. Żadne czary, tylko nasza naiwność pozwala byle komu się oswoić.

 Po zniszczeniu przeszłości przyszedł czas na budowanie przyszłości.

 Nieszczęścia lubią chodzić parami, a szczęście woli chodzić samo.

 Mozolnie sunę przez życie, z dnia na dzień akceptując to, co mnie spotyka po drodze.

 (...) było tak sucho, że jedno słowo mogło zaprószyć w nas ogień.

 Człowiek nigdy nie pozbędzie się tego, o czym milczy.