Czujemy coś do wszystkich ludzi. Miłość przeplataną nienawiścią. Nienawiść przeplataną ...

 Nawet zepsute zegary pokazują dwa razy dziennie właściwą godzinę.

 Kochać to znaczy mieć tę wytrzymałość, która pozwala przechodzić przez wszystkie stany, od cierpienia do radości,

z tą samą intensywnością.

 Dzisiejsze pokolenie ma mocne głowy i zimne serca.

 Przynajmniej Twój świat jest jasnożółty, ja przez wiele lat byłam uwięziona we własnej głowie, a jej wnętrze jest dużo mniej radosne niż ta żaróweczka.

 Tej jednej rzeczy nie potrafi nawet Bóg:
By się odstało to, co raz już się stało.

 Wiem, że emocje tak naprawdę nie są przechowywane w sercu. Musi jednak gdzieś w nas istniec dla nich jakieś miejsce. To miejsce ma poszarpane i ostre krawędzie, dopóki ktoś nas nie pokocha. I wtedy, zupełnie jak szorstki kamień dotykany przez rzesze ludzi, po latach owe krawędzie stają się gładkie.

 To co widzą inni może być złudne i nie zawsze oznacza, że człowiek ma się dobrze.

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności.
To najgorsza udręka, najcięższa tortura.

 Przeszłość harmonizuje.

 Podróż tysiąca mil zaczyna się od jednego kroku.