Kiedy brak wyobraźni, umieranie to pryszcz, ale kiedy wyobraźnia jest, ...

 Nocą, myśli mają nieprzyjemny zwyczaj zrywania się ze smyczy.

 Skromność jest dla świętych i nieudaczników. Ja nie jestem ani jednym, ani drugim.

 Uleganie kaprysom stanowi dowód wewnętrznej wolności.

 Poranki są najgorsze dla ludzi dotkniętych depresją.

 Nie płacz. Tak już jest - raz wygrywasz, raz przegrywasz. I trwa to całe życie.

 Kawa była słaba i bez smaku. Nie miała treści, a jedynie formę.

 Ten, kto ma władzę, nie musi poniżać, grozić ani kpić.

 Za każdym razem,
kiedy prawie umierasz,
ja też umieram.

 Czas nie potrzebuje żadnego zakamarka, żadnej szczeliny, by posiąść i zniszczyć duszę oraz ciało. Drogocenny czas, który pociągnął już za sobą tyle istnień. Ludzie rzadko się nad nim zastanawiają. Mają o nim bardzo mgliste wyobrażenie, relatywne i subiektywne zarazem. A przecież czas jest jak najbardziej rzeczywisty, ku niezadowoleniu badaczy atomu i przestrzeni, którzy mnożyli się w trakcie kończącego się właśnie dwudziestego wieku. Jest namacalny bardziej niż jakakolwiek istota; widziałem już, jakie przywdziewa stroje i przybiera oblicza. Widziałem też jak zabija.

 Łatwiej mówić pewne rzeczy, kiedy nie widzi się swoich twarzy.