
Wszystko, co wyobrażamy sobie jako piekło, cały ból i okropności, ...
Wszystko, co wyobrażamy sobie jako piekło, cały ból i okropności, całe cierpienie i samotność już istnieją. Nieustannie są dookoła.
Rozdzierający jak tygrysa pazur antylopy plecy - jest smutek człowieczy.
Płacz w eleganckiej sukni ma w sobie coś wyjątkowo smutnego.
(...) nigdy rzeczywistość nie dorówna marzeniom.
Jedną z rzeczy, za które kocham książki, jest to, że dzieli się w nich ludzkie losy na rozdziały. To niesamowite, ponieważ nie można tego zrobić w prawdziwym życiu.
Raz na jakiś czas w naszym życiu pojawiają się ludzie, po których sprzątamy latami...
Zobaczyć osobę, którą się kocha, choćby na krótko, jest już szczęściem.
Dom jest tam gdzie nasza miłość.
Mogą go opuścić nasze stopy, ale nie nasze serca.
Linoskok stąpa po sznurze rozwieszonym między strachem a ambicją.
Ja już nie mam siły na nieszczęście, dlatego tak bardzo boje się szczęścia.
(...) starość jest jakoś podobna do dzieciństwa. Człowiek nie ma już wielu obowiązków i spraw niecierpiących zwłoki.
Czas rozciąga się jak guma, a jednocześnie bliskość śmierci sprawia, że każdy moment jest ważny i można rozkoszować się każdą chwilą, kiedy nic człowieka nie boli, co nie zdarza się zresztą tak często.