Znowu błędna interpretacja! Po prostu nie umiała stawić czoła rzeczywistości.

 Jakże często człowiek znajduje urodę tam, gdzie najmniej by się jej spodziewał.

 Krzyczą tylko ci ludzie, którzy mają zbyt ubogie słownictwo, żeby szeptać.

 Odwieczne pragnienie by zjeść całe niebo i wypić gwiazdy...

 Każda chwila oceniana jest pod względem tego, jak ma się do naszego bagażu z przeszłości.

 W życiu każdego człowieka przychodzi jeden moment prawdziwej miłości.

 Muszę być optymistą. Życie jest zbyt krótkie, żeby nim nie być.

 Mówi się, że człowiek docenia ogród dopiero w pewnym wieku i myślę, że jest w tym trochę prawdy. Ma to chyba związek z wielkim cyklem życia. Niepowstrzymany optymizm młodych roślin po ponurej zimie ma w sobie coś z cudu, można z radością przyglądać się dokonującej się co roku przemianie i temu, jak natura ukazuje różne części ogrodu z ich najlepszej strony

 Jakże trudno na tym świecie człowiekowi zrozumieć drugiego człowieka.

 Patrząc, jak wychodzi, czuję ból.
Nie w głowie.
Gdzie indziej, gdzieś głębiej.
Bliżej serca.

 Bo gdy spotyka się kogoś miłego, to zwykle myśli się, że jest biedny.