Wspomnienia zmieniają się wraz z ludźmi.

 (...) ludzi zbliżają nie tylko wspólnie rozwiązane sprawy ale i te wspólnie spartaczone.

 Dzieci myślą z mózgiem szeroko otwartym; dorastanie, jak zdążyłam zaobserwować, polega tylko na stopniowym zamykaniu go.

 Definicja człowieka dziwnego: nie taki jak ja.

 Nie ma żadnego przed ani żadnego po. Jest tylko to, co dokończone, i to, co niedokończone.

 
Niemożliwe jest zbudowanie solidnego fundamentu na piasku niepewności.

 Człowiek taki już jest. (…) Zastępuje strachem większą część swoich emocji.

 Nie ma rzeczy niemożliwych.
Są tylko mało prawdopodobne.

 Czuję się jak kupa gówna, ale wyglądam wspaniale.

 Takie będą Rzeczypospolite, jakie ich młodzieży chowanie.

 Ale ludzie bardzo mocno przejmują się rzeczami. Bez rzeczy są tylko sprytniejszymi zwierzętami.