Wiesz co się robi, jak życie dołuje? Mówi się trudno ...

 Dusze żyją nadal bez ciała,ale ciało bez duszy nadaje się tylko na kompost.

 Nie wolno być zbyt spontanicznym. Nie wolno biec i wołać. Trzeba się zatrzymać, zamilknąć i pomyśleć, a najlepiej zapomnieć i nic nie czuć...

 Lubię, kiedy mocno pada.
Brzmi to jak biały szum, który jest podobny do ciszy, lecz nie jest pusty.

 Moja głupota budzi grozę.

 Całkiem sobą każdy może być tylko dopóty, dopóki jest sam; kto zatem nie lubi samotności, ten nie kocha też wolności.

 Powiedział, że jestem jego sercem. Nie zostawia się serca. Nie można żyć bez serca.

 Znajomość to nie miłość.

 Tak bardzo boję się stracić coś, co kocham, że nie chcę kochać niczego.

 Zastanawiała się, jak to jest z niecierpliwością oczekiwać wiosny, zamiast, tak jak ona, jej się obawiać, gdyż radosny nastrój i budząca się do życia przyroda jeszcze wyraźniej podkreślały jej samotną egzystencję.

 Szczęście to po prostu dobre zdrowie i zła pamięć.