[...] ludzkość zszarzała i zgłupiała w tej cywilizacji, której rozkazy bezmyślnie powtarza: ludzie w zadziwiający sposób zaczęli się do siebie upodabniać, w strojach, w rozrywkach, w stylu życia i także w sprawach duchowych.
To bez znaczenia. Po tobie wszystko jest jak tania tequila.
Ludzie mówią, ponieważ są rzeczy,
których nie chcą słyszeć; słuchają,
ponieważ są rzeczy,
których nie chcą powiedzieć.
Fakt, że czegoś chcemy, nie oznacza jeszcze, że to jest właściwe.
Co było gorsze? Zwariować czy naprawdę podróżować w czasie? Chyba to drugie, pomyślałam. Na to pierwsze pewnie można brać jakieś tabletki.
Jej imię zawsze będzie dla niego jak pocałunek
anioła.
Wszystko, co mówimy to bajka. Ale nigdy tylko bajka.
Samobójcy nie są wariatami i zwykle mają rację.
Jutro pomyślę, jak go odzyskać. Mimo wszystko, życie się dzisiaj nie kończy.
(...) było tak sucho, że jedno słowo mogło zaprószyć w nas ogień.
Zawsze trzeba działać. Źle czy dobrze, okaże się później. Żałuje się wyłącznie bezczynności, niezdecydowania, wahania. Czynów i decyzji, choć przynoszą czasem smutek i żal, nie żałuje się.
