To, co najcenniejsze, każdy ma w sobie. W sercu.

 Każdemu będzie dane to, w co wierzy.

 Z tym największy jest ambaras, żeby dwoje chciało naraz.

 To tylko życie. Wszyscy musimy przez nie przejść.

 Bo pić trzeba umieć.

 Każdy poeta pisze w rytm własnego oddechu.

 Jest coś gorszego, niż nie móc dzielić się radością z ukochaną osobą: nie móc jej pocieszyć, kiedy jest smutna.

 Człowiek zupełnie nie wie, kiedy tonie, która kropla wody wyznacza mu koniec.

 Im więcej masz władzy, tym trudniej dostrzec, co leży poza jej granicami.

 Czy to nie jest wielka rzecz - znaczyć dla kogoś wszystko?

 Uczucia tych, których przestaliśmy kochać, są zawsze śmieszne.