
Dobry człowiek jest jak małe światełko. Wędruje poprzez mroki naszego ...
Dobry człowiek jest jak małe światełko. Wędruje poprzez mroki naszego świata
i na swojej drodze zapala zgaszone gwiazdy.
Czas rozdziela tych, którzy się kochają, i nic nie trwa bez końca.
Dziś to nie ciemność mogła cię dopaść. Groźni byli ludzie czający się w mroku.
Stałam się wyjątkowa, miałam prawdziwe problemy.
Ludzie rządzący chcą dokonać rzeczy niemożliwej: naprawiać zło złymi czynami.
Moje idee to gwiazdy, których nie potrafię ułożyć w konstelacje.
Nie zakładaj niczego z góry, bo z góry szybko się spada.
Autor staje się stary dopiero wtedy, kiedy już nie przemawia do młodych.
Najmniej odporni jesteśmy na ciosy tych, których kochamy.
Miłość jest jednym z tych uczuć, których nie można kontrolować.
Wojna wyrabia szczególną zdolność do zapominania.