Im cięższe staje się ciało, tym lżejszy staje się umysł.

 Małżeństwo to rozmowa, która powinna trwać całe życie. Nie mieliśmy sobie wystarczająco dużo do powiedzenia.

 Błahostka, drobiazg na podobieństwo snu, a śmierć jest zakończeniem.

 Świat przybiera kształt naszych wątpliwości.

 Zostałam więźniem własnego umysłu - a było to naprawdę przerażające miejsce.

 Moje miejsce jest obok ciebie, twoje obok mnie.

 Człowiek może zagrzebać własne ego tylko do pewnej głębokości. Poniżej tego poziomu cała gra w altruizm stawała się żałosna.

 Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.

 Strach obezwładnia szybciej niż jakikolwiek oręż wojenny.

 Wiedziałam, że słowa mogą ranić, ale nie wiedziałam, że mogą zabić.

 Jedyną rzeczą gorszą od tego, że o nas mówią, jest to, że o nas nie mówią.