Odejdź z mojej pamięci, dopiero wtedy będę wolna...

 Czasami musimy ludzi ranić, by się nie rozpaść. Ale musimy robić to z miłością i tyle.

 Nadzieja zmienia życie, daje siłę temu, kto nie ma nic innego.

 [...] albowiem niepewność jest najstraszliwszą ze wszystkich tortur.

 Moje serce usłyszało, co mówiło jego serce i poczuło się szczęśliwe.

 Gdyby mózg było widać, to dziewczynki by go sobie tapirowały.

 Ciemność nie jest problemem. Problemem jest samotność w ciemności.

 Nie można nakazać sercu, żeby nagle przestało czuć.

 Niektórych rzeczy nie trzeba obiecywać. Po prostu się je robi.

 Widzieć jedynie oczyma, to nie widzieć wcale.

 To, że więzienie było zamaskowane przez luksus, powiększało tylko jej przerażenie.