
W obliczy wieczności, któż potrafi oceniać chwile?
W obliczy wieczności, któż potrafi oceniać chwile?
Zamiast wierzyć, albo nie wierzyć - wątpię. I wątpienie jest moją religią.
Chyba każdy z nas kiedyś był inny.
Koniec snów na jawie.
Nie karz się za to, że nie znasz wszystkich odpowiedzi. Nie zawsze musisz wiedzieć, kim jesteś albo widzieć swoją przyszłość. Czasem wystarczy, jeśli znasz swój następny krok.
Cel zamierzony, a cel osiągnięty nigdy nie jest tym samym.
I tu mi powiedział coś tak mądrego, co stało się dla mnie nauką i dewizą mojego postępowania do końca życia. Powiedział zdziwionym tonem: „To ty na mnie liczysz? Och, jaki ty jesteś głupi. Naucz się w życiu liczyć tylko sam na siebie.”. Tu miał rację. Przestałem liczyć na ludzi, więc tym większą radość sprawia mi każdy przypadek ludzkiej życzliwości i bezinteresownej pomocy.
Zemsta to potrawa,
która smakuje najlepiej,
kiedy jest zimna.
Dom to nie bieliźniarka ani ptak w klatce, ale obecność drugiego człowieka, którego kochamy.
Matka powiedziała mi kiedyś, że samotnie nie da się przetrwać - a gdyby nawet jakoś się udało, to nikt nie chce takiego życia.
Bycie człowiekiem jest przereklamowane.