Człowiek jest taki, jakie są jego myśli.

 Potem uciekasz. Bo jedyną rzeczą gorszą od tego, że jej nie ma, jest to, że ty nadal tu jesteś.

 ...życie daje tyle, ile ma się odwagę z niego wziąć.

 Moim zdaniem większość niespodziewanych zdarzeń, jakie nam się przytrafiają, jest w rzeczywistości podświadomie sprokurowana przez nas samych.

 Fantazjowanie i marzenie może złamać człowiekowi serce.

 Jesteśmy szaleńcami z tego szpitala przy szosie, psychoceramikami, stukniętymi garnkami ludzkości.

 Jedzenie to duszenie smutków poduszką tłuszczu.

 Słuchaj, myśl i miej świadomość.

 Czyżby pan przyszedł bez szpady?

 Na naszych wspólnych zdjęciach ona zawsze patrzy w obiektyw, a ja zawsze patrzę w nią.

 Tak wiele we mnie zgliszczy. Jak żyć, kiedy w człowieku tyle śmierci?