Tylko to, co stracone pozostaje wieczne.
Tylko to, co stracone pozostaje wieczne.
Świat jest koszmarnie hałaśliwy, a na wodzie panuje taka cisza, że człowiek słyszy własne myśli.
Śmierć to tylko inny rodzaj drzwi.
Trzeba się nauczyć zapominać
o cudzych obietnicach.
W przeciwnym razie musiałabym wcielić w życie plan B. Miał on jednak taką wadę że najpierw musiałabym go wymyślić.
Zło było uwodzicielskie i łatwe, zaś cnota - trudna i niedoceniana przez innych.
A żyć możesz tylko dzięki temu, za co mógłbyś umrzeć.
To tylko w złych powieściach ludzie są podzieleni na dwa obozy i nie stykają się ze sobą.
Hej, życie jest czasem naprawdę gówniane.
Najbardziej satysfakcjonująca nagroda - mówiła - to ta, na którą musisz czekać.
Uczucia są jak dzikie zwierzęta - nie doceniamy ich gwałtownej natury, dopóki nie otworzymy klatek.