Moje życie- jedno wielkie, niedokończone samobójstwo.

 Dla wierzącego zapomnieć o modlitwie to zapomnieć o życiu.

 To właśnie w tedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć samotność drugiego człowieka.

 Trzymasz swoje dziecko w ramionach i jeśli nie czujesz potrzeby chronić go,
to twoja ułomność, nie dziecka.

 Tak czy owak, niekiedy sami przed sobą nie jesteśmy w stanie wyznać własnych problemów.

 Zaniechanie czynu też jest czynem.

 Czasu nie można dostać. Ale można go dzielić.

 Strach jest jak choroba, gorączka, która przejmuje nad tobą kontrolę.

 Bez matki nie ma chatki.

 Miłością jest, że ty jesteś tym nożem, którym ja grzebię w sobie.

 Czas biegnie nawet wtedy gdy my stoimy.