
Wśród ludzi się duszę, ale gdy zostaję sam, samotność mnie ...
Wśród ludzi się duszę, ale gdy
zostaję sam, samotność mnie dobija.
Przyjedź!
Wszędzie tam, gdzie Cię nie ma jest mi Ciebie za dużo.
Kokaina tuliła mnie do snu, śmierć spokojnie czekała.
Kiedy ludzie cię chwalą, nie kroczysz własną drogą.
Ludzie mogą się uśmiechać, poklepywać cię po plecach, udawać przyjaciół, ale to jeszcze nie znaczy, że nimi są.
Wybaczyć nie oznacza zaakceptować.
Tylko to, co jest śmiertelne niesie w sobie życie.
To miłość nawraca serca i daruje pokój ludzkości, która wydaje się czasem zagubiona i zdominowana przez siłę zła, egoizmu i strachu.
Zmarli pozostawiają wśród nas swoje cienie, jak echo w przestrzeni, w której niegdyś żyli. Prześladują nas, nie przekwitając, nie starzejąc się tak jak my. Strata, którą opłakujemy, nie wpływa na ich przyszłość, lecz wyłącznie na naszą.
Nie ma ucieczki od bólu; trzeba go oswoić, żeby nie dokuczał.
To dobre marzenie. Proste.
Proste marzenia są najlepsze.