Nienawiść rani silniej tego, kto nienawidzi.

 Miłość, bowiem żąda
odrobiny przyszłości,
a myśmy mieli tylko chwile.

 Jedzenie to duszenie smutków poduszką tłuszczu.

 Trzeba żyć tym, co się ma, nie tym, co się straciło.

 Weź na wstrzymanie, Fred... Ku*wa, nie dałeś mi zapalić,
a to był mój ostatni fajek...

 Miłość to słowo-kameleon. Jej kolory harmonizują z całą gamą różnych doznań. Któż może powiedzieć, mimo naszych protestów, że nie kochamy samych siebie?

 Złamania proste zrastają się szybciej i bez komplikacji.

 Nowa książka to nowe wyzwanie.

 Tracąc przyjaciela zdajemy sobie sprawę, że tak na prawdę nigdy go nie mieliśmy.

 Ciasno w głowie, przestronno w gębie.

 Niewiedza pozwalała im
zachować zdrowe zmysły.