Zawsze staramy się zatrzymać to, co cenimy najbardziej. Ludzie, rzeczy bez których nie wyobrażamy sobie życia. Ale nasze wspomnienia często są iluzją. Chronią nas przed niszczycielską prawdą.
Dzieciństwo dostrzegamy
dopiero wtedy, gdy je opuścimy.
"Nigdy nie odkładam na jutro tego, co mogę zrobić pojutrze"
Jeśli pomagasz komuś, komu chcesz pomóc, to nie jest to nic wielkiego.
Żyjemy tylko po to, aby umrzeć .
O tyle więcej niż siebie samych lękamy się bliźnich, co też oni o nas pomyślą.
Ale miłość sprawia, że się otwierasz, wyciąga na wierzch całe twoje wnętrze.
Na pewno właśnie na tym polega piekło.
Na powtarzalności.
Oto, co jednoczy ludzi, pomyślał Iwan. Nie śmierć. A nienawiść.
Bo łatwo jest pójść na łatwiznę, poddać się,
po prostu odpuścić i płynąć z prądem. Nie myśleć,
nie czuć i tylko patrzeć jak raz po raz, po kolei,
mijają dni, zamieniając się w przeszłość..
Czułam się, jakbym była cząstką nicości.
