Zawsze gdy myślisz, że sięgnęłaś dna, ktoś poda ci łopatę.

  Poezja to choroba świata, gorączka rzeczywistości.

 Jestem tylko głupią dziewczyną, która wykrwawia się na podłodze w domu psychopaty.

 Żyj tak, żeby po twojej śmierci ktoś chciał chodzić po twoich śladach.

 Wszystko bowiem, dobre czy złe, kiedyś się kończy.

 Muzyka, lekarstwo i trucizna, ale przede wszystkim wierna towarzyszka życia.

 Odważny nigdy się nie poddaje.

 Mhm, pamiętaj tylko, że to zwykle nieśmiali zaskakują nas najbardziej.

 Czas to grząskie błocko.
Przecieka przez palce.
I wsysa jak bagno.

 Nie wyrzekaj się mnie, tak jak ja wyrzekłem się ciebie. Proszę.

 Jak widać stwierdzenie, że "świat roi się od pomyleńców", jest całkowicie prawdziwe.