
Wiemy, czym jesteśmy, ale nie wiemy, czym się możemy stać.
Wiemy, czym jesteśmy, ale nie wiemy, czym się możemy stać.
Ja nie myślę mózgiem - o nie, bynajmniej. To myśli we mnie mój potwór.
...a ja tymczasem próbowałam sobie przypomnieć, jak się oddycha.
Utrata choćby mizernego promyka nadziei jest gorsza od całkowitego jej braku.
Najtrudniej w życiu jest być sprawiedliwą. O ileż łatwiej jest być wielkoduszną.
Rozdzierający
Jak tygrysa pazur
Antylopy plecy
Jest smutek człowieczy.
(...) Mam dość rozumu, żeby nie wchodzić miedzy trzy kłócące się kobiety.
Może nie pamiętacie, ale od tego zaczęła się wojna trojańska.
Wokół same bloki -
tu jak labirynt niespełnionych snów.
Wilk z siebie sierść wymiecie, obyczaju swego używa przecie.
Aby ukarać mnie za moją pogardę dla autorytetów, Los sprawił, że sam stałem się autorytetem.
Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba.