Patrzyłem, jak odchodzi: pociągnięcie pędzla rozmywające się na płótnie czasu.

 Ci, którzy umierają razem, na zawsze są razem.

 Piękne słowa nie świadczą jeszcze o czystym sercu.

 Kłamać, czyż nie znaczy wyrzekać się własnej godności.

 Bo smutek rodzi się zawsze
z czasu, który upływa,
a nie zostawia owocu.

 Ale dla mnie nie ma ani poniedziałku, ani niedzieli: są tylko dni popychające się w bezładzie.

 Ten, kto ma przyjaciół, jest jak step rozległy, kto ich nie ma jest jak dłoń mały.

 Unieście rąbki sukien, drogie panie, wkraczamy do piekieł.

 Piękność w kobiecie uczciwej jest jak ogień daleki albo ostry miecz; ani ogień nie pali, ani miecz nie rani tego, kto się nie zbliży.

 Szczęście jest odwrotnie proporcjonalne do rozmiarów domu.

 Umrzeć za kogoś, kogo się kocha, wydaje się być dobrą śmiercią