Bóg wie, że w życiu każdego człowieka jest dość zła.

 Nie ma czegoś takiego jak społeczeństwo. Są tylko pojedynczy mężczyźni, kobiety i rodziny.

 Normalność to tylko kwestia umowna.

 Najlepsze pomysły często przychodzą do głowy w pozornie beznadziejnych sytuacjach.

 Cudze oczy to nasze więzienia, cudze myśli - nasze klatki.

 Posuwamy się krok naprzód, a potem robimy dwa kroki wstecz.

 Nie jesteś bezradna, tylko potrzebujesz pomocy. To wielka różnica.

 Bo w gruncie rzeczy młodość jest zawsze bardziej samotna niż starość.

 Nie można być szczęśliwym, póki się nie zrozumie, że życie jest smutne.

 Miłość polega na kompromisie, który pozwala iść dalej.

 Nie zawsze ludzie od siebie odchodzą.
Czasami trwają obok siebie i to jest najgorsze.