
Znasz to spojrzenie, kiedy wiesz, że już tej osoby nigdy ...
Znasz to spojrzenie, kiedy wiesz, że już tej osoby nigdy nie zobaczysz?
To prawda, że przygoda bez odrobiny stresu i lęku nie byłaby przygodą piękną, ale jakąś taką byle jaką, bo coś, co przychodzi bez trudu, w konsekwencji nie daje żadnej satysfakcji.
„Moje napady szału ją przerażały. Przestała mi się zwierzać. Ostatniej nocy nie wytrzymałem, chwyciłem ją za ramiona i potrząsałem nią z całej siły. Pobladła,wyglądała, jakby miała się za chwilę pokruszyć. „Dlaczego płaczesz?!” „Nie mogę znieść twojej rozpaczy, twojego szlochu. Nie wytrzymam tego dłużej!”. Byłem wściekły, że zostawia mi tylko swoje ciało, że coraz mniej wiem o jej myślach, że zamyka przede mną duszę. Chciałem wejść w jej głowę. Chciałem, żeby myślała tylko o mnie. „Chodź, dam ci rozkosz” – szeptałem jej do ucha – „Dam ci zapomnienie”. „Dam ci niebo”. Nie broniła się (...)”
Jedyną rzeczywistością, która
nie zawodzi i nie kłamie,
jest chyba - śmierć.
Pamiętaj, że wszystko, co uczynisz w życiu, zostawi jakiś ślad. Dlatego miej świadomość tego, co robisz.
Spóźniając się, pokazujesz, że nie szanujesz innych ludzi.
Los człowieka często kończy się na długo przed śmiercią.
Stał się kłopotem i ikoną tej części świata.
Bywa czasem tak, że nie chce się odejść,
ale po prostu nie można zostać.
...tęsknota jest żywiołem, podobnie jak ziemia lub wiatr.
Człowiek bez żadnych konkretnych osiągnięć wszędzie jest tylko popychadłem.