Psu, kiedy śpi, Cyganowi, gdy przyrzeka, żonie, gdy płacze – ...

 Gdybym miał niebios wyszywaną szatę
Z nici złotego i srebrnego światła,
Ciemną i bladą, i błękitną szatę
Ze światła, mroku, półmroku, półświatła,
Rozpostarłbym ci tę szatę pod stopy,
Lecz biedny jestem: me skarby – w marzeniach,
Więc ci rzuciłem marzenia pod stopy,
Stąpaj ostrożnie, stąpasz po marzeniach.

 Pasmo nieszczęść nie może ciągnąć się bez przerwy.

 Kłamstwo ma charakterystyczny zapach. Prawda też.

 Podstawową zasadą dialogu
jest głębokie słuchanie. To
znaczy respektowanie tego,
co ktoś do nas mówi, nawet
jeśli się z tym nie zgadzamy.

 Powitał mnie z ogromną czułością, gdyż był pijany.

 Musicie od siebie wymagać,
nawet gdyby inni od was nie wymagali.

 Prawdziwa cnota krytyk się nie boi.

 Teraz wiem, że gdybyśmy po prostu odrabiali lekcje, kładli się spać przed dwunastą i wstawali na poranne zajęcia — gdybyśmy żyli jak normalni ludzie — uniknęlibyśmy z powodzeniem wielu niedorzeczności. Bylibyśmy zbyt zajęci pogonią za celowym życiem, by uczestniczyć w drugorzędnych melodramatach. Ale nie należeliśmy do normalnych ludzi. Byliśmy zdesperowani
i stuknięci, wszyscy, co do jednego.

 Najlepiej jest człowiekowi wtedy, kiedy nie myśli o sobie.

 To niesamowite, jak wiele można ukryć, uśmiechając się..