Wracam na arenę.

 Nic tak nie osłania, jak mówienie o sobie źle, zwłaszcza jeśli się potrafi ubrać to wszystko w ładne formułki.

 
Słuchanie lub czytanie bez zastanowienia to daremny trud.

 Muszę zmajstrować sobie uśmiech, uzbroić się weń, schronić się pod jego opieką, mieć czym odgrodzić się od świata, zamaskować swe rany, wreszcie wyćwiczyć się w noszeniu maski.

 Kochać to woleć od innych, przedkładać ponad innych. To uczucie nie ma nic wspólnego z wiedzą, to coś w rodzaju zaślepienia.

 Potem uciekasz. Bo jedyną rzeczą gorszą od tego, że jej nie ma, jest to, że ty nadal tu jesteś.

 Wszyscy potrzebujemy czekolady.

 Jeżeli zadajesz pytania, strzeż się, gdyż możesz usłyszeć odpowiedź.

 Bliskość musi rosnąć, by dać uczucie zbliżenia.

 Samotnym jest się tylko wtedy, gdy ma się na to czas.

 Jesteśmy jak gwiazdozbiór, a zmiany w konstelacjach zawsze prowadzą do chaosu.