Wszyscy lubimy marzyć o tym, co mogłoby być.
Przeszłość może czasem sprawić, że nie będziemy zauważać, co dzieje się wokół nas.
Głupie słowo może nabrać nadludzkiej powagi, jeżeli padnie w chwili, która na nie czeka.
Byłam ambitna i bałam się, że ktoś odbierze mi to, czego pragnę. Jak na ironię, jedyną osobą, która kiedykolwiek mi coś odebrała, byłam ja sama.
Czytać w sercach jest równie trudno, jak dotknąć ręką nieba.
Jestem zbyt nieszczęśliwa, żeby płakać.
Nadzieja to kolejny etap, z którego się wyrasta.
Nadzieja tego świata wykrwawia się z lufy karabinu.
Każdy z nas dostaje ciężar na miarę swoich możliwości.
Zastygam. Żyję dalej. Dzień za dniem tak samo. Tylko tak mogę przetrwać. A poza tym? Poza tym nie robię nic.
