Samotny człowiek jest jak skrawek materiału, który szuka odpowiadającego mu ...

 Słońce stanęło w zenicie: Oglądam się na przebytą drogę: to ma być moje życie? Patrzeć się na to nie mogę!

 Ten, kto raz nie złamie w sobie tchórzostwa, będzie umierał
ze strachu do końca swoich dni.

 Nie zawsze będzie tak źle jak teraz.

 Tak więc ciężarem jest dla mnie istnienie, życie ohydą, a śmierć wybawieniem!

 Obejmuję ją. Jest mi niezręcznie i od razu czuję, że jestem gdzieś, gdzie nie pasuję.

 Życia nie mierzy się ilością oddechów,
ale ilością chwil, które zapierają dech w piersiach.

 Najpierw martw się o to, jak przeżyć. Później zastanowisz się jak żyć.

 Przymus bycia szczęśliwym tylko komplikuje życie.

 Chcę wiedzieć, jak cię przekonać, żebyś stworzyła uśmiech tylko dla mnie.

 Szczęście jest chyba czymś takim, jak okulary pana Hilarego.