Koniec miłości nie daje o sobie zapomnieć.
Nawiedza snami. Nawiedza ciszą. Nawiedzani przez
upiory, stajemy się jak one. Życie dopływa. Słabnie tętno.
Nic cię nie rusza. Niektórzy to aprobują i twierdzą, że to leczy.
To wcale nie leczy. Martwe ciało nie czuje bólu.
To tylko życie. Wszyscy musimy przez nie przejść.
W adwentach same posty i święta.
Jak ognia unikaj sporu z ludźmi mającymi władzę nad tobą.
Jedna kropla to jeszcze nie ocean, ale bez tej kropli nie byłoby morza.
Nowy Jork jest niestały w przyjaźni. Kocha za sukcesy i nienawidzi za porażki.
Widzę to wszystko w jego oczach, widzę obietnicę nas. I to sprawia, że mu wierzę.
Z chłopakami można się kłócić, a potem godzić, ale jak się podpadnie dziewczynie, to mogiła.
Literatura zaczyna się tam, gdzie przestaje być normalnie.
Życie zaczyna się dopiero jesienią, kiedy robi się chłodniej.
Ogień, powstrzymywany we mnie, czasami wydziera się z zamknięcia i padam ofiarą własnych płomieni, a gdy jestem pogrążony w płomieniach, parzę innych.
