Zawszę Cię złapię, kiedy będziesz upadać.

 To ciekawe, jak wspomnienia przeistaczają się czasem w koszmary.

 Szczęśliwe zakończenie to luksus na jaki może pozwolić sobie fikcja.

 Nikt nie powinien umierać anonimowo.

 Tajemnice zawsze jakoś się rozchodzą, jak szepty niesione przez wiatr.

 Im więcej ktoś ma do stracenia, tym bardziej chce to zatrzymać.

 Zawsze należy najpierw widzieć, inaczej zobaczysz to, co chcesz zobaczyć.

 Sława jest jak woda - szklanka gasi ci pragnienie, rzeka cię topi.

 Tego wieczoru śmierć zatańczy pośród nas.

 Kiedy śmierć nie chce do kogoś przyjść, daje mu na to zawsze namacalne dowody.

 To takie smutne, gdy książka się kończy.