Niesamowite jak paradoksalnie układa się życie:
najpierw bardzo czegoś pragniesz i nie możesz
się doczekać, a potem, kiedy jest już po wszystkim,
marzysz tylko o tym, by cofnąć czas i wrócić do dni,
gdy wszystko było po staremu.
Jak cudownie można przysłonić problem emocjonalny udając, że dąży się do perfekcji.
... oddaje to, czego nie może zatrzymać by otrzymać to, czego nie może stracić.
Nauczyłam się budzić na najdrobniejszy dźwięk, czy zapach.
Gdziekolwiek byśmy szli, idziemy ku śmierci.
Umrzeć to nie sztuka,
natomiast sztuką jest żyć.
Prawdziwym arcydziełem - żyć i nie zejść na psy.
Kiedy pali się za sobą mosty, najważniejsze jest, by nie stać na nich, rzucając zapałkę.
Może w niebie ktoś akurat ma dyżur i wreszcie obdzieli tę dwójkę kilkoma kropelkami szczęścia..
- I ja również poniosłem niejedną porażkę w życiu,
a mogą przyjść i inne. Ale nie wolno się poddawać,
trzeba walczyć. Zmagać się ze sobą i życiem,
aż nas ogarną ciemności śmierci.
Byliśmy szczęśliwi tak, że ciszę przerywało tylko milczenie.
Archeolog to wymarzony mąż – im kobieta starsza, tym bardziej się nią interesuje.
