Przyjmij dary od losu i niech szlag trafi całą resztę.

 Umysł płytki jak kałuża.

 Stworzyć niezbity fakt z pajęczyny domysłów.

 To był jeden z tych snów, które przenikają do przestrzeni między sekundami i dowodzą, ze sen rządzi się własną fizyką, czas kurczy się albo puchnie, całe życia przemijają w mgnieniu oka, miasta płoną w proch między jednym a drugim trzepotem powiek.

 Moje dni upływają pomiędzy logiką, gwizdaniem, chodzeniem na spacery i stanami depresji.

 Miłość, która niczego nie buduje, umiera w straszliwych cierpieniach.

 
Ale jeśli ruszysz za kimś, kto zabłądził w lesie, sama także możesz zgubić drogę.

 Świat przetrwał jakoś nazizm, bomby atomowe i muzykę współczesną.

 Nie chcę już więcej kochać,
cierpieć, czekać ani wierzyć w
rzeczy, których nie potwierdza życie.

 Albo się pomyliłeś, albo jesteś pomylony.

 Tak cię pochłania bycie sobą, że nie masz nawet pojęcia, jaka jesteś nadzwyczajna.