Patrząc, jak wychodzi, czuję ból. Nie w głowie. Gdzie indziej, ...

 Człowiek może wytrzymać tydzień bez picia, dwa tygodnie bez jedzenia, całe lata bez dachu nad głową, ale nie może znieść samotności. To najgorsza udręka, najcięższa tortura.

 Pamięć to coś naprawdę dziwnego. Szufladki ma wypchane kompletnie nieprzydatnymi, bezsensownymi rzeczami. A człowiek zapomina jedną po drugiej te ważne, naprawdę potrzebne.

 Samotność czyni z ludzi geniuszów lub idiotów.

 Poddaję się zdarzeniom, ale nie działam. Egzystuję, ale nie można powiedzieć, że żyję.

 Są takie noce, przyjacielu, kiedy świat się kończy. Świat odchodzi i zostawia nas z rozszerzonymi źrenicami i bezradnie opuszczonymi rękoma.

 ...jeśli nie potrafisz kochać w obliczu śmierci, to nie warto stawać do walki.

 Nie pozwól małym rozumom przekonać Cię, że Twoje marzenia są zbyt duże!

 - Wiem, że mnie nienawidzisz, powiedziała staruszka.
Na te słowa Lizzie wybuchnęła śmiechem
- O, tak, miła pani. Bez wątpienia.
- To nic, dziecino. Przynajmniej zawsze
będziesz mnie nosić w sercu.

 Zgoda buduje, niezgoda rujnuje.

 Nie jestem chory, tylko zmęczony. Zmęczony samotnością...