[...] wszyscy jesteśmy potencjalnymi nieboszczykami, ale niektórzy z nas mają ...

 To, co jest prawdziwe nie potrzebuje rozgłosu.

 Przyjaciół łatwiej oszukać, nigdy się tego nie spodziewają.

 Stojąc na krawędzi widzi się najrozmaitsze rzeczy, których nie można dojrzeć ze środka.

 Aksamity, atłasy sławy nie czynią.

 Żałuję, cóż to za słowo. Poszedłbym na bosaka na koniec świata, gdyby można to odwrócić.

 Liczą nas jak złoto, traktują jak gówno.

 Kiedy człowiek wie, co jest nie tak, ale czuje się zupełnie bezsilny, woli udawać ślepego, bo w ten sposób mniej cierpi.

 Wiedział, że słowa mogą okazać się równie groźne, jak stal.

 Nie ktorzy ludzie pozbawieni sa daru widzenia prawdy,ale jakaz szczeroscia tchnie za to ich klamstwo....

 Nie sądzisz, że gdyby Bóg ci przebaczył, byłbyś egoistą, nie wybaczając sam sobie?