Gdyby ludzie rozmawiali tylko o tym, co rozumieją, zapadłaby nad ...

 Nie można tak po prostu wyłączyć swoich uczuć do kogoś, nawet jeśli na nie wcale nie zasługuje.

 Rzeczy martwe nie zawsze takimi pozostają.

 Wpatrując się w sufit, doszła do wniosku, że może dlatego nie może płakać. Bo jaki był sens rozpaczać, skoro nie miał jej kto pocieszyć? I kiedy nawet samej siebie nie umiała pocieszyć?

 Przymykając oczy, postanawiała, że teraz będzie już inna. Że będzie "dobra".

 Nigdy nie należy ubierać w słowa naszych lęków.

 Sprawia mi to ogromną przyjemność płakać z litości nad sobą.

 Są dwie drogi, aby przeżyć życie.
Jedna to żyć tak, jakby nic nie było cudem. Druga to żyć tak, jakby cudem było wszystko.

 Czasem pakujemy stare rzeczy i chowamy je na strychu, nigdy nie zamierzając ich wyjmować, ale nie potrafimy się ich pozbyć. Pewnie tak samo jak marzeń.

 Cóż, takie jest ryzyko zakochania się. Można stracić godność.

 Może zasługiwała na to, żeby o niej zapomniano. Jednak ja nie potrafiłem o niej zapomnieć.