Nie śmiem pomyśleć tej myśli aż do końca.

 Zapomnienie było jedyną szansą ucieczki.

 Niektóre marzenia uwodzą skuteczniej niż miłość.

  Samobójcy jawią się nam jako obciążeni poczuciem winy za indywidualizację, jako owe dusze, które za cel życia uważają już nie doskonalenie się i kształtowanie samych siebie, lecz unicestwienie się, powrót do matki, do Boga,
do wszechświata. Natury takie są w większości zupełnie niezdolne do popełnienia prawdziwego samobójstwa, ponieważ pojęły dogłębnie tkwiący w nim grzech. Dla nas są jednak samobójcami, gdyż w śmierci, a nie w życiu widzą wybawiciela, są gotowi usunąć się i poświęcić, zgasnąć i wrócić do początku.

 Kiedy jesteś kochany, stajesz się silny. Kiedy ty sam kochasz, stajesz się odważny.

 Język grzechu jest uniwersalny.

 Sprawia panu przyjemność unieszczęśliwianie innych ludzi.
A to jest po prostu smutne.

 Cień jest dowodem na to, że istnieje światło. Nie zawsze trzeba się bać cienia.

 Przyjaciele to największe
bogactwo na świecie.

 Miał tylko sny. Bez nich była samotny, zawsze i wszędzie samotny.

 Są osoby, które się pamięta, i osoby, o których się śni.