
Chcę ci po prosu podarować cały świat (...) i jeszcze ...
Chcę ci po prosu podarować cały świat (...) i jeszcze chronić cię przed nim.
Nigdy nic nie jest w pełni skończone. Wszystko ewoluuje: każda rzecz ma setki kątów i załomków, których nie dostrzegamy. Tracimy ostrość widzenia, aż tu nagle stajemy się zakłopotani wobec takiego dysonansu jak dziś rano, czasem nawet wkurzamy się albo zachwycamy. Właśnie taki chcę być: zachwycać się tym, czego nie znam.
15 kilo kota to bardzo dużo przyjaźni.
Myśmy tak odbiegli od innych narodów, że święcimy klęski, gdy tamte święcą zwycięstwa.
To co czasami biorę za uniesienie jest po prostu brakiem bólu.
nie czuje nic, i nie wiem co robie, a serce bije mi trzy razy szybciej niż w normie
Zapominamy, że życie jest kruche, delikatne, że nie trwa wiecznie. Zachowujemy się wszyscy, jakbyśmy byli nieśmiertelni.
Dwóch głupich: jeden, co daje, drugi, co nie bierze.
Najtrudniejsze jest utrzymać to co się zdobyło, a nie zdobyć.
(...) z każdym upływającym dniem pamięć o tym, kim kiedyś byłem, bladła coraz bardziej.
Każdy ma inne wyobrażenie szczęścia. To takie proste, a tak trudno to czasami zrozumieć.