Wypowiedziana czy nie, myśl istnieje i ma swoją moc.

 Ja chcę być metafizycznie szczęśliwa i koniec.

 Nie umiem żyć normalnie, choćbym nie wiem jak się starał.

 Miałem u stóp cały świat. A ponieważ byłem sobą, wszystko to spieprzyłem.

 Nie ma rozpusty gorszej niż myślenie.

 Wszystko, co ci mówię to kłamstwo. Każde pytanie, które ci zadaję, to zasadzka. Nie znajdziesz we mnie prawdy.

 Jak mierzyć stratę? Jak liczyć, ważyć, oceniać smutek?

 Zło jest dlatego banalne, że można go nie dostrzegać, można o nim nie myśleć, można je mnożyć w nieskończoność, koncentrując uwagę na czymś innym.

 Co innego muzyka, która wywołuje emocje, a co innego emocje,
które pretendują do tytułu muzyki.

 Właśnie to, że mówię głupstwa, czyni mnie człowiekiem.

 Nie może być odważnym ten, kto nie zaznał strachu.