Pozostaje żyć. Po prostu i cudownie żyć. Nie: chcieć żyć, ...
Pozostaje żyć. Po prostu i cudownie żyć. Nie: chcieć żyć, lecz: żyć.
Wierz mi, wierz mi
Coraz niżej się stacza
Ten, kto nie umie wybaczać.
Po tylu gorzkich dniach
dali ci nadzieją, marynarzu.
Czas więc, kapitanie, otrząsnąć się,
porzucić dom i wyruszyć znowu na morze.
Niestety, człowiek najbardziej nienawidzi kogoś, na kim mu kiedyś zależało.
Podstawową zasadą dialogu
jest głębokie słuchanie. To
znaczy respektowanie tego,
co ktoś do nas mówi, nawet
jeśli się z tym nie zgadzamy.
To najfajniejsze miejsce w mieście. Ludzie umierają by się tu dostać.
Ostatnie spojrzenie pamięta się najdłużej.
Jeśli o picie chodzi, mam niestety bardzo słabą głowę. Wiele bym dał, żeby wymyślono wreszcie inną formę życia towarzyskiego.
Najbardziej satysfakcjonująca nagroda - mówiła - to ta, na którą musisz czekać.
Żeby dać, trzeba mać.
Umysł ludzki to pusty pokoik, który powinno się umeblować według własnego wyboru.