Wyobraźnia, nie inteligencja czyni nas ludźmi.

 Zawsze, gdy z nim jestem, choć odurza mnie jego obecność, przychodzi do mnie myśl, której się boję: Gdzieś w głębi ogarnia mnie przerażenie, że jeśli go stracę, to jakbym straciła część siebie i zostanę okaleczona już na całe życie.

 Ludzie mają zbyt mało czasu, aby cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół.

 Człowieka nie określają jego wady, ale sposób, w jaki je przezwycięża.

 Siedzę i porządkuję myśli.
Siedzę i próbuję wygładzić ostre krawędzie bólu.
Siedzę.

 To ja was zabiłam, myślę, mijając stertę trupów. I was. Was też.

 Zakłada się, że miejsca, w których żyjemy, w końcu upodabniają się do nas.

 Sława jest jak woda - szklanka gasi ci pragnienie, rzeka cię topi.

 Wiedział, że słowa mogą okazać się równie groźne, jak stal.

 Mamy sobie do powiedzenia rzeczy, na które nikt jeszcze nie wymyślił słów.

 Ile milczenia oznacza samotność?