Wyobraźnia, nie inteligencja czyni nas ludźmi.
Wyobraźnia, nie inteligencja czyni nas ludźmi.
Tylko w pochłaniającej wszystko pustce samotności, w ciemnościach zacierających kontury świata zewnętrznego można odczuć, że się jest sobą aż do granic zwątpienia [...].
A mężczyźni to dranie. Każdy tylko patrzy, żeby uwieść i wykorzystać.
Nic tak człowieka nie rujnuje jak brak wiary w siebie.
(...)strachem można zmusić człowieka do wszystkiego poza samodzielnym myśleniem.
Czas i nadzieja sieją ziarna rozpaczy.
Ci, którzy nie pamiętają przeszłości, skazani są na jej powtarzanie.
(...) zakupiony zostanie nowy sprzęt w postaci samolotów bez głowy.
Nie ma lekarstwa, które wyleczyłoby z tego, czego nie leczy szczęście.
W sercu ludzi najbardziej nieczułych są struny, które lada dotyk porusza.
Głupi ludzie często zdolni są do rzeczy, których mądrzy nie ośmielają się nawet rozważać.