Wynikiem pośpiechu jest nieobecność.

 Swój świat odnajduje,
kto się w świecie zatracił.

 Życie, mój synu, to jakby pierwsza rozgrywana przez ciebie partia szachów. Kiedy zaczynasz rozumieć, o co w tej grze chodzi, okazuje się, że już przegrałeś.

 (...) było tak sucho, że jedno słowo mogło zaprószyć w nas ogień.

 Uważaj. Któregoś dnia wydłubiesz dziurę w niebie i cały świat się przez nią zawali. A wtedy wszyscy będziemy w tarapatach.

 Z ludźmi jest tak jak z zegarkami! Najważniejsze jest to, co mają w środku.

 Najgorzej jest być samotnym.

 Nie ma nic lepszego od samego istnienia.

 Byś zupełnie był mądry, wiek ci nie wystarczy.

 Odpowiedzieć samemu sobie, "kim tak naprawdę jesteśmy", to rzecz arcytrudna, ja wiem, ale jeśli umrzesz, nie odnajdując odpowiedzi, to trochę tak, jakbyś nie żył, a zamiast ciebie przez te kilkadziesiąt istniała jakaś galaretowata istota dopasowująca się tylko i wyłącznie do foremki, w którą została włożona.

 Kto szuka, ten najczęściej coś znajduje, niestety czasem zgoła nie to, czego mu potrzeba.