Kochanego ciała nigdy za wiele.

 Muszę być silna. I nic poza tym.

 Nikt nie powinien umierać anonimowo.

 Żeby myśleć muszę być sam.

 Być dobrym człowiekiem. Niezłe postanowienie w mrocznych czasach.

 Nie można zdać lub oblać bycia człowiekiem, mój drogi.

 Nie zapomniał, nie, po prostu nie miał już czasu pamiętać.

 Przyznanie się do błędu i przeprosiny są cenne i wartościowe, ale czasami przychodzą zbyt późno.

 Każda z nas jest tworem miliona chwil, tysięcy stanów umysłu i ducha.

 Ciasno w głowie, przestronno w gębie.

 Najbardziej nawet głupi człowiek odczuwa potrzebę czegoś wzniosłego.