Kochanego ciała nigdy za wiele.

 Cudze błędy mamy na oku, nasze poza nami.

 Nie każde złoto jasno błyszczy,
Nie każdy błądzi, kto wędruję,
Nie każdą siłę starość zniszczy.
Korzeni w głębi lód nie skuję
Z popiołów strzelą znów ogniska
I mrok rozświetlą błyskawice.
Złamany miecz swą moc odzyska,
Król tułacz wróci na stolicę.

 To takie straszne, ile tak naprawdę można na kogoś czekać.

 Chciałem, żeby całowała mnie tak jak ja ją – chciwie, zachłannie, jak człowiek głodny, nienasycony [...]. Chciałem, by oddawała mi każdy pocałunek, ale też każde muśnięcie ust, oddech przy szyi i każde przytulenie. Od pewnego czasu miałem jednak wrażenie, że oddaje mi coraz mniej, czasami byłem wręcz pewien, że jest już najbardziej zadłużoną dziewczyną na świecie.

 Nikt nie może znaleźć czasu, a jedynie mądrze wykorzystać ten, który mu dano.

 Trzeba pocałować wiele żab, nim trafi się na księcia.

 Cuda zdarzają się tym, którzy w nie wierzą.

 Czas robi swoje. A ty, człowieku?

 Jesteś złodziejem, który skradł najcenniejszy skarb- moje serce.

 Czasem ludzie się zmieniają, niezależnie od tego, czy nam się to podoba, czy nie.