Kochanego ciała nigdy za wiele.

 Wśród sześciu miliardów ludzi nie ma nikogo, kto by urodził się "po nic".

 Każdy ma jakiś skarb, który zanadto miłuje, by go powierzyć w cudze ręce.

 Wokół niej zrobiło się ciemno jak w głębokim oceanie pod lodem. Wpadając w ciemność, wiedziała, że już nigdy go nie zobaczy. Kochała go do samego końca.

 Kto miłości nie zna, ten żyje szczęśliwy, i noc ma spokojną, i dzień nietęskliwy.

 Nie było nic innego do roboty. Stworzyć coś i umrzeć.

 To właśnie w tedy, kiedy jesteśmy najbardziej sami, potrafimy przyjąć samotność drugiego człowieka.

 Znać swoją drogę - to jedno,
a iść nią - to drugie.

 Żadne wydarzenie nie jest tak złe jak lęk, który je poprzedza.

 Jestem kapryśny, gdy odkryję, że ktoś nie ma ani serca, ani duszy.

 Patrzyłem na nią, ale jej nie widziałem; póki nie skoczyła, nikt nie widział jej naprawdę.
Przypuszczam, że ogień, który płonie tak jasno, nie może płonąć wiecznie.