Podobno śmiertelne zagrożenie zmienia ludzi.

 [...] a tęsknota za tym, czego nie można mieć, prowadzi do nieszczęścia i szaleństwa.

 Chodź chlebie, zjem ciebie.

 Tak długo jak coś pamiętasz należy do ciebie.

 Człowiek się nie zmienia, ale może się poprawić.

 Ludzie zawsze pozostają ludźmi. Najchętniej robią to, czego im nie wolno.

 
Człowiek, który wie, że milczy, który wie, że kocha, nie wie, ani co to jest milczenie, ani co to jest miłość

 Pieniądze. Czarna obsesja ludzkiej rasy.

 Tajemnica, którą się dzielimy, przestaje być tajemnicą.

 Wierzę w ciebie, nawet jeśli ty sam w siebie nie wierzysz.

 Ach, nieskończony egoizm wieku dorastania, optymizm żarliwy.